25/11/2020
Dit weekend heb ik gehuild, en deze keer niet van de pijn, maar van contentement.
Bijna een jaar geleden kwam ik te weten via een kijkoperatie dat ik endometriose had.
Te horen krijgen dat kinderen krijgen wel mogelijk is, was een serieuze opluchting. De angst en onzekerheid dat mijn lichaam de keuze voor mij zou maken werkte verlammend. Maar de pijnscheuten waren niet weg te denken, elke maand kwam die horrorclown aan mijn baarmoeder trekken, als messteken, vaak ook als ik naar toilet moest.
Tot ... ik dit weekend besefte dat deze en de voorbije cyclus geen pijnscheuten gaf, geen Dafalgans vroeg en geen pijnlijke borsten gaf. Sinds 2 maanden lijkt de horrorclown weg (of afwezig?) te zijn.
‘Een gezonde menstruatie geeft geen pijn of klachten’ ik viel van mijne stoel als ik dat hoorde.
Het heeft een jaar geduurd om min of meer mijn hormoonbalans terug op orde te krijgen, en zal verder onderhoud vragen. But 👏🏼 it 👏🏼f**king👏🏼 pays off👏🏼. Voeding en levensstijl interventies máken een verschil.
1 op 10 vrouwen heeft endometriose, dat vond ik veel. Nochtans ken ik niemand rondom mij.
Blijf niet met die pijn zitten en praat erover. Bij je huisarts, je gynaecoloog, familie en vrienden, maar ook bij mij ben je meer dan welkom om erover te praten.
#2019
