07/06/2020
EN TOCH!
En toch….
Corona, droogte, stikstof, Calon afgetreden, bestuur FDF uit elkaar geknald. Vion, landbouwcollectief wel of niet, scheldpartijen op social media, boerenvoormannen die openlijk bekvechten op Foodlog. Afname biodiversiteit en insecten. Etc., etc.
Het is nogal wat de laatste tijd. Genoeg om verdrietig te worden, te gaan twijfelen, depressief. Of juist boos en je er zo over opwinden dat je nu wel eens even zult vertellen hoe het echt zit.
En toch….
’s Ochtends wordt ik wakker van fluitende vogels. Als ik buiten kom om koeien te gaan melken zie ik bloeiende klaprozen en herik onder een stralende zon. De zwaluwen buitelen door de lucht op jacht naar insecten. Dus er zijn toch volop insecten voor minstens 20 nesten zwaluwen en rondfladderende vleermuizen.
Loop ik door mijn percelen, dan zie ik engels raaigras. Maar ook percelen met klaver en enkele percelen met diversiteit aan kruiden. Die kunnen beter tegen droogte, maar niet zonder water.
Dus ik ben volop aan het beregenen. Bult werk, maar het gras groeit. En ik vind die grote straal een machtig mooi gezicht. Zeker als de waas aan druppels een regenboog vormen.
Dan denk ik aan al die boeren die samen kilometers bijenlinten of bloemrijke randen hebben gezaaid. Boeren en vrijwilligers die zich inspannen om weidevogels te beschermen.
ik denk ook aan al die collega’s die ondanks alles elke dag op pad zijn naar gemeente, provincie of de 45e projectgroepvergadering over een gebiedsproces. In overleg met natuurmonumenten, staatsbosbeheer, landschap of een van de vele milieuclubs. Ondanks dat die andere partij compleet anders denkt en er in onze ogen niks van snapt toch het gesprek aangaan. En moeizaam ploeterend stapje voor stapje invulling geven aan het gebied met behoud van perspectief voor de achterban. Hoe divers die achterban ook is.
Er wordt veel gesproken over landbouw. We doen er toe en zijn belangrijk, ook al klinkt dat soms niet zo. Ondanks corona en droogte is er bijna niemand die zorgen heeft óf er wel voldoende voedsel is. Wat een rijkdom.
Natuurlijk heb ik ook twijfels, zorgen en soms een slapeloze nacht. Over het bedrijf, de toekomst, etc. En toch heb ik genoeg vertrouwen in mezelf, in ons gezin, bedrijf, omgeving, de landbouwsector om elke dag met plezier en vol energie aan de slag te gaan.
Column Rudie Freriks - Nieuwe Oogst